کودکان کار قربانیان سهل انگاری آدم بزرگها !
همه ی ما مطمئنا در اطراف خود شاید بارها و بارها ، با مقوله و معضلی به نام کودکان کار برخورد کرده ایم . به نظر شما مقصر این معضلات کیست ؟
نهادها ؟ سازمانها ؟ دولت ؟ و یا مردم ؟ شاید بهتر است هر کدام از ما تقصیر را به گردن شخص دیگری بیاندازیم و خود را دور کنیم از این معضل و فقط و فقط با تأسف خوردن به حال این کودکان کار ، مانند مسکّنی عمل کنیم برای حال خوب خودمان !
مطمئنا وجود و گسترش روزافزون این معضلات ، تقصیر یک نفر نیست و همگی ما از مردم گرفته تا دولت و مسئولین به نوعی بسته به وظیفه و توان خود در این جامعه ، مقصر هستیم که امروز کودکان کار زیادی را میبینیم که برای یک لقمه ی نان ، پاک کردن شیشه های ماشینها و دود اسپند و … را بهانه میکنند و با این کارشان حفظ غیرت ، آبرو و انسانیت را فریاد میزنند تا خیلی از ما به قول آنها ” آدم بزرگها ” شاید لحظه ای حتی کوتاه ، تأمل کنیم حال آنها را !
غم نان درد مشترکی است که همه ی این کودکان کار با آن زندگی میکنند و روز خود را به شب میرسانند .
تا غم نان باشد ، اولویت دیگری برای کودکان کار نخواهد ماند . اولویتهایی چون تحصیل به موقع ، پوشش مناسب ، بازیهای کودکانه و … انتظار زیادی است که از کودکان کار میتوانیم داشته باشیم !
انگار خیلی زودتر از سنشان بزرگ میشوند ! خیلی زودتر از خیلی از ما آدم بزرگها !!!
سازمانهای بزرگ و کوچک زیادی در دنیا به بهانه ی کودکان ایجاد شده ، ولی آیا تا چه حد توانسته اند از پس این مهم برآیند ؟
با یکی دو جمله نمیتوان زجر و سختی که کودکان کار متحمل میشوند را با زبان نوشتار بیان کرد ، ولی چیزی که مسلم است ، اینست که میشود گاهی وقتی پشت چراغ قرمزی ایستاده ایم و سر چهار راهی ، یکی از این کودکان کار را مشاهده میکنیم ، کمی فکر کنیم . شاید بتوانیم برای یکی از آنها به سهم خود ، کمترین حق یک کودک ، یعنی حق تحصیل را فراهم سازیم . شاید بتوانیم به عنوان خانواده ی دوم او ، محبت خود را بین فرزندان خود و او تقسیم کنیم . و صدها شاید دیگر … .
آنها هم جزئی از همین مردمان این سرزمینند . جزئی از همین کودکان ما و شما . جزئی از خود ما .
دعا کنیم که هیچ کودکی در هیچ کجای این عالم ، برای غم نان ، از آرزوها و کمترین حقوق کودکیش باز نماند و برای کودکان غزه هم از صمیم قلب آرزو کنیم که آزادی و امنیت کامل را تجربه کنند .
این مطلب ، صرفا سخنی کوتاه از سایت یک جم بود ، برای همدردی بسیار ناچیز با کودکان کار و کودکان بیگناه غزه ، کودکانی که این روزها ، دقیقا از جانب دولتها و قدرتهایی ، تحت فشارهای عظیم هستند که آن دولتها به قول خودشان مدعیان سرسخت حقوق بشر و حمایت از کودکانند ( مدعیانی دروغین ، اما با ظاهری فریبنده ) .
وجه اشتراک این دو دسته از کودکان در چه چیز خلاصه شده است ؟ آیا چیزی جز : نادیده گرفتن کمترین حقوق یک کودک ؟؟؟
